Нүүрсний утаа боргилсон хотын захын гэр хороололд төрсөн би

Нүүгэлтсэн их хотоо өлгий минь л гэж бодох юм даа

Цэнхэр манан суунагласан алсын барааг ширтээд

Чихэлдсэн  энэ л хотоо сэтгэл хямран харахад

Үлээж байгаа утаа хайраад ч байгаа юм шиг

Өршөөл хүссэн хүмүүс нь уймраад ч байгаа юм шиг

Ээ дээ хэцүү санагдахад элэг зүрх минь шархирч

Хосгүй гунигийн нулимс хоёр нүдийг минь бүрхдээг.

/Ч.Чимид найрагчийн "Би Монгол хүн" шүлгийн зарим мөрүүдийг өөрчлөв. Энэ шүлгийг бичиж байхдаа ингэж өөрчлүүлнэ гэж бодоогүй л байх даа. Уучлаарай./